عاشقانه 2

من اگر دست زنانم نه من از دست زنانم نه از اینم نه از آنم من از آن شهر کلانم نه پی زمر و قمارم نه پی خمر و عقارم نه خمیرم نه خمارم نه چنینم نه چنانم من اگر مست و خرابم نه چو تو مست شرابم نه ز خاکم نه ز آبم نه از این اهل زمانم خرد پوره آدم چه خبر دارد از این دم که من از جمله عالم به دو صد پرده نهانم مشنو این سخن از من و نه زین خاطر روشن که از این ظاهر و باطن نه پذیرم نه ستانم رخ تو گر چه که خوب است قفس جان تو چوب است برم از من که بسوزی که زبانه‌ست زبانم نه ز بویم نه ز رنگم نه ز نامم نه ز ننگم حذر از تیر خدنگم که خدایی است کمانم نه می خام ستانم نه ز کس وام ستانم نه دم و دام ستانم هله ای بخت جوانم چو گلستان جنانم طربستان جهانم به روان همه مردان که روان است روانم شکرستان خیالت بر من گلشکر آرد به گلستان حقایق گل صدبرگ فشانم چو درآیم به گلستان گل افشان وصالت ز سر پا بنشانم که ز داغت به نشانم عجب ای عشق چه جفتی چه غریبی چه شگفتی چو دهانم بگرفتی به درون رفت بیانم چو به تبریز رسد جان سوی شمس الحق و دینم همه اسرار سخ عاشقانه 2...

عاشقانه 2...

درخت فروردينچون درخت فروردين پُر شکوفه شد جانم!دامنی ز گُل دارم بر چه کس بيفشانم؟ای نسيم جان پرور امشب از برم بگذر!ورنه اين چنين پُر گُل تا سحر نمیمانم!لاله وار خورشيدی در دلم شکوفا شد!صد بهار گرمی زا سر زد از زمستانم!دانه اميد آخر شد نهال بار آور!صد جوانه پيدا شد از تلاش پنهانم!بوی ياسمن دارد خوابگاه آغوشم!رنگ نسترن دارد شانه های عريانم!شعر همچو عودم را آتش دلم سوزد!موج عطر از آن رقصيد در دل شبستانم!کس به بزم ميخواران حال من نميداند!زانکه با دل پُر خون چون پياله خندانم!در کتاب دل(سيمين) حرف عشق ميجويم!روی گونه ميلرزد سايه های مژگانم!((سيمين بهبهانی))   عاشقانه 2...

ای دل تو را نگفتم کزعاشقی حذر کن
 بگذار نیکوان را از مهرشان گذر کن
چون روی خوب بینی دیده فراز هم نه
   چون تیر عشق بار شرم وخرد سپرکن
هرگام عاشقی را صدگونه درد ورنج است
  گر ایمینیت بایداز عاشقی حذر کن

عاشقانه 2...